Olgunlaşmak

bazen bazı aşamalara ermek için gerekli olgunluğa ulaşmak gerek…
olgunlaşmak çile ile yoğrulmayla olur.. ızdırap çekmeyle olur…
her çile ve ızdırap bizi daha zor günlere ve bazen de daha iyi günlere hazırlar. çünkü mutluluğun kıymeti mutsuzluk çölünde geçmekle anlaşılır.
mutlu olduğumuzu ancak mutsuz olduğumuzda anlarız… mutluluğun kıymetini onu kaybedince ya da mutsuzluktan geçince anlarız…
aslında mutluluğu aramaya gerek yok. Çünkü zaten mutluluk aslında içimizde… biz yürüyeceğiz hayat yolunda bir süre sonra bakacağız ki mutluluk peşimizden bize yetişmek için kovalıyor. O tıpkı gölgemiz gibidir ya da kedinin peşinden giden kuyruğu gibidir. Biz onu aramak yerine hayatın sunduğu nimetlerin kadrini bilip onu değerlendirdiğimizde mutluğun geldiğini görürüz. Mutsuz insanlar, nimetlerin kadrini bilmez… hep daha ilerideki nimetleri hayal edip elindekini kaçırır. Halbuki elimizdeki bizim sahip olduğumuzdur ve mutluluğumuz sahip olduklarımızdadır, sahip olmadıklarımız bizim değildir ve başkasına ait olan da bize mutluluk değil sadece acı verir.
i. halil er