ALİMİN SOHBETİNDEKİ SÖZSÜZ FEYİZ
Bir yazımızda alim, abid ve salih insanların sohbetinde bereket olduğunu, bu zatların konuşmasa bile bulundukları ortamda feyiz verdiklerini, bir nazarının kalpleri ıslah edebileceğini belirtmiştik. Buna bir çok itiraz mesajları geldi.
Şimdi ben olayı bir örnekle açıklayayım. Sevdiğiniz birisinin yanındasınız. O, konuşmasa bile onunla aynı ortamda olmak size büyük bir huzur ve keyif verir. Hatta bu ortamda size sevgi ve muhabbetle bir nazar etse, kalbiniz yerinden sökülür. Kendinden geçer, sarhoş olursunuz. Bir kadın bunu yapmaya muktedirse Bir Allah dostu bunu yapamaz mı?
Allah şöyle buyuruyor bir hadisi kutside “…Onu bir sevdim mi artık ben onun işittiği kulağı, gördüğü gözü, tuttuğu eli, yürüdüğü ayağı (aklettiği kalbi, konuştuğu dili) olurum. Benden bir şey isteyince onu veririm, benden sığınma talep etti mi onu himayeme alır, korurum. Ben yapacağım bir şeyde, mü’min kulumun ruhunu kabzetmedeki tereddüdüm kadar hiç tereddüte düşmedim: O ölümü sevmez, ben de onun sevmediği şeyi sevmem.” (Buhârî, Rikak 38).
İbrahim Halil ER