Yaptığım gözlere göre imam hatiplerdeki Kur’an eğitimi yeterli olmadığı gibi, uygulanan eğitim tekniği de öğrencilerin buralardan soğumasına yol açmaktadır.
Bu konudaki en önemli aksak noktaları görebildiğim kadarıyla şöyle özetleyebilirim:
1. Öğretmenlerin iyi bir pedagojik eğitimden geçmesi gerekir…
2. Gençlere yaklaşım konusunda kendilerini güncellemeleri gerekir.
3. Teknoloji kullanabilmeleri gerekir.
4. Öğrencileri kazanmaya odaklanmaları gerekir. Müfredatı doldurmaya değil…
5. Ezberciliğe önem vermemeleri gerekir. Özellikle imam hatipte uzun süreler zorla ezberletilmektedir. Örneğin yasin süresini ezberlemeyen o dersten geçmemektedir. Halbuki bu yanlış bir metod. Çünkü günümüz gençliği ezberi sevmiyor ve bu durum gençlerin imam hatipten soğumalarına neden oluyor. Bunun yerine ezberleyene ek puan, fakat ezberlemeyene de bundan dolayı de dersten bırakılmamalıdır.
Not: Bazı öğretmenler, bu gençler imam olacaklar. Dolayısıyla dini konuları tam öğretelim mantığıyla çocukların suyunu çıkarmaları çocukları meslek hocalarından soğutmaktadır. Halbuki günümüzde imam hatip mezunları değil, ilahiyat mezunları bile imam olamıyor. imamlık sınavlarının şartları da ağır. Yani sadece diploma göz önünde bulundurulmuyor. İmam olmak isteyen kişinin kendisini iyi yetiştirmesi gerekiyor. Yani burada verilen bilgi ile imam yetişmez… Ayrıca buraya çocuklarını gönderen velilerin kahir ekseriyeti çocuğum imam olsun diye değil, dinini öğrensin diye gönderiyor. Vatandaşın imam hatibe bakışı ve beklentisi de budur… Malesef bu beklenti ve bakış öğretmenlere iyi anlatılmamıştır. Bu konuda din eğitimi genel müdürlüğüne çok görev düşmektedir.
İbrahim Halil ER
