İlahiyat

[İbrahim Halil ER]

İlahiyat eleştirisi
-Samimi ve gerçekten dert sahibi ilahiyatçıları tenzih ediyorum ama kurumun çoğunluğu böyle. Samimi insanları koruma endişesi ile genelin hatalarını söylememek, bir süre sonra onların kabul görmesine neden olacaktır. Toplum artık ilahiyatları İslami ilimlerin öğretildiği yer olarak görme duygusundan uzaklaşmalıdır. Papaz okulunda bile İslam’a daha çok saygı vardır…-
Bugünkü ilahiyat hocaları birer alim değil, sadece akademisyendir.
Onlar, diğer akademisyenler gibi bunu bir meslek olarak ifa etmektedirler.
Kur’an ve hadis onların akademik kariyerlerinde tırmanmaları için birer araç ve ekmek parasıdır.
Onların, İslam’ı savunma, misyoner ve oryantalistlere cevap verme veya İslam’ı insanlara anlatma gibi bir misyonları yoktur.
Onların tek derdi, makamlarında yükselmek doktora, sonra prof, sonra dekan veya rektör olup en sonunda yağlı bir emeklilik elde etmektir.
Bu arada sansasyonel bazı konularda eser yazarlar. Böylece adlarını duyurup bir kesime mesaj göndermek, kitaplarının satılmasını sağlayarak din üzerinden rant sağlamaktadırlar.
İlahiyatçılardan İslam alimi tavrı beklemek veya içlerinden hezeyan sahibi birisine reddiye yazmasını beklemek imkansızdır. Çünkü onlar mesleki dayanışma refleksi ile hareket ederler…
Onlar için İslam’ın, Resul’un veya Kur’an’ın izzeti değil kurumlarının izzeti önemlidir.
Şimdiye kadar İslam’a yapılan saldırılara karşı hangi ilahiyatçı ciddi bir reddiye yazdı veya mesaisini bunlarla mücadele ayırdı ki..
Çoğunun burnu Kaf dağındadır ve onlara ulaşmak neredeyse imkansızdır.
İlahiyatlardan din adamı değil, din tahrikçiliği çıkar, çünkü misyonları budur.
Diyorlar ki üniversiteler özgür tartışmanın yapıldığı yerlerdir. İlahiyatlar da bir üniversite kurumu olduğuna göre ve oradaki eğitimciler de akademisyenler olduğuna göre özgürce her şeyi tartışabilmelidir.
İslamin her şeyini tartışan iyi bir akademisyen olabilir ama kesinlikle iyi bir Müslüman değildir.ihe

[Yazar]

Yazılar