Hristiyanlığın Nasturî mezhebi, Süryanîlerin mensup olduğu bir mezheptir. V. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Bizans’ın
baskıları karşısında Sâsânîlere sığınmak zorunda kaldılar.
Daha sonra dinî merkezleri Bağdat oldu.
Mezhebin kurucusu Mor Nastur, 380 yılında Maraş’ta,
Batı Süryanî anne ve babadan dünyaya geldi. İstanbul’daki Bizans Kilisesi ile teoloji konusunda ayrılığa düştü. Bilinenlerin aksine Mor Nastur, hiçbir zaman Doğu Süryanî
Kilisesi’nin ruhbanlık hiyerarşisinde yer almamıştır. Sadece bu ayrılıklarda etkili bir isim olmuştur.
Mor Nastur, (Süryanicede Mor kelimesi aziz anlamına gelir. Yani Aziz Nastur) sürgün olarak çeşitli yerlere yollanır. Onu
savunan herkese “Nasturî” damgası vurulur. Bu yetmiyormuş gibi, Nasturî diye lanse edilenlere, İsa’yı (a.s.) inkâr
anlamında, İsa’yı (a.s.) küçük düşüren “çift doğa” yanlısı
da ekleniyordu.
Doğu Süryanîleri üzerindeki baskılar Mor Nastur’dan
sonra da uzun yıllar devam etmiştir. Bu anlaşmazlıkta Mor
Nastur’un görüşlerini benimseyen Süryanîler, tarihte “Nasturîler” ismiyle anılmaya başlandı.
İbrahim Halil ER