2 thoughts on “ÜLKEMİZDEKİ YABANCI OKULLAR

  1. مراد طاریجق
    Başlık “Ülkemize Fransız Okullar” da olurdu

    Sefer Teoman
    Bir ay öncesi kadardı. İstanbul’da, Kadıköy’den karaköy’e gitmek için sabah iskelede vapur beklerken bizle birlikte yaklaşık elliye yakın Saint Benoit lisesi öğrencileri vardı. Hem iskelede, hemde vapurda etrafı rahatsız etmeden öğrencilerinin kendi aralarında konuşmaları, test çözmeleri dikkatimi çekti. yanımdaki arkadaşıma, ”Şimdi bunların yerinde bizim liseliler, hatta imam hatipliler olsaydı, gürültü, patırtı ve şamatadan geçilmezdi” dedim… Ters giden bir şeyler var, ama ne…

    Yusuf Sünetci
    Sefer Teoman Bizim okullarda dinin kültürü ve ahlakın bilgisi veriliyor. Bu da hiç bir işe yaramıyor.
    O okullarda bir kültür ve ahlak veriliyor. Onlar veriyor. Bu sebeple orada şamata olmayışı. Ama aldıkları geri kalanlar neyin kültürü ve neyin ahlakı?

    Sefer Teoman
    Yusuf Sünetci İroni şu; bizim çocukların, özelliklede imam-hatip liselilerin sergilemesi gerekeni onlar sergiliyordu. Lise 1 dahil dört yıl imam hatipte okumuş biri olarak eskiden örnek gösterilen bir zümreyken, şimdilerde ise imam-hatip’li değil mi yapar” a dönüştürdük. 1992-2005 yılları arasında özel dershanelerde öğretmen olarak çalıştım, emin olun öğrenciler yüzünden öğretmenlikten bıktım.

    Yusuf Sünetci
    Sefer Teoman Ben halen öğretmenim. O yüzden yukarıdaki tespiti rahatça yaptım ve arkasındayım.
    Eskiden imam-hatip ruhu denen bir ruh vardı. Şimdi o ruh yok. Sadece tabelada adı var.

    Sefer Teoman
    Yusuf Sünetci Aynen hocam. Ruhumuzu satın aldılar, makam-mevkiyle, parayla (!)

    Ayhan Osmanoğlu
    Desenize hocam bu yüzden bizim tarlalar hep derin sürülmüş.

    Orhan Güzel
    Gücüne güvenip bunlara müsade etmiş Osmanlı. Sonrada yıkarlar böyle. 600 tane okul açılmış. Bir tane Avrupa’da Türk okulu açılmamış.

    Ali Çetin
    Ülkeyi bunlar yönetiyor. Asıl unsur dedikleri bu olsa gerek

    Mustafa Candan
    İmam Hatip lisesi için rahatsızlık duyanlar bu yabancıları hiç dillerine almazlar

    Emre Sessiz
    Hayaliniz olmazsa, maruz kalırsınız. Bunun adı “maruz kalma”dır. Taarruz etmeyen maruz kalır. Bu okulları biz Fransa’da açmamız gerekmez miydi? Osmanlı’nın bir hatası da bu desem hata olur mu bilmiyorum. Yıkılmamak için içerdeki mücadeleler yetmiyormuş gibi bir de dışardakilere izin verilirse gelecek akıbet bellidir: inkıraz! Şimdi de aynı kanun geçerlidir. Dininiz, kültürünüz, müziğiniz, medyanız ve sanayi ile sanatınızı ne derece hakim kıldığınız kadar mahkumiyetten ve kültürel egemenliğe ve deformasyona maruz kalmaktan kurtulursunuz.

  2. ÜLKEMİZDEKİ YABANCI OKULLAR

    1894’te İmparatorluk düzeyindeki Protestan
    okullarının sayısı 398 idi. Misyoner
    okullarının sayısı 1907’de 465’e yükselmişti.
    Fransız okulları 37 kentte 72’yi, ABD okulları
    da 19 ilde 27’yi bulmuştu. İngilizlere ait yalnız
    İstanbul’da 83 öğretim kurumu bulunuyordu.
    Rus okullarının sayısı 44, İtalyanlarınki 24,
    Almanların ve Avusturyalıların ise yedişer
    idi. Başkent dışında yabancı okulların kümelendikleri
    başlıca iller de dikkati çekiyordu.
    Beyrut’ta 89, Elâzığ’da 83, Erzurum’da 24,
    Diyarbakır, Halep, Bitlis’te yirmi ikişer, Adana’da
    18, Ankara’da 9 ve Van’da 8 yabancı
    okul bulunuyordu.”
    Şerafettin Turan, C III, s. 63, 64.

    İ. Halil er

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir