İmam Mâlik, hadisleri rivayet edeceği vakit abdest alır, temiz elbiselerini giyinir, güzel kokular sürünür, vakar ve heybetle yerine oturur, hiç bir şeyle meşgul olmaksızın hadisleri rivayete başlardı.
İmam Mâlik, derslerini Ebû Hanîfe’nin ders veriş şeklinin aksine pasif bir metodla takrir ederdi.
İmam Mâlik derse başlayınca talebeleri etrafım sarar, rivayet edeceği hadisleri, meseleleri zapta çalışırlardı.
İbrahim Halil ER
İMAM-I MALİK’İN FERASETİ
İmam Mâlik b. Enes’in “Muvatta”‘ isimli eserini beğenen Abbasî Halifesi’nin (Ebû Cafer veya Reşîd),
“bu eseri şehirlere dağıtma, kılıç zoru ile bile olsa herkesi onu uygulamaya ve ona aykırı fetvaları terketmeye zorlama”
teklifini kabul etmemiş, şöyle diyerek onu bu işten alıkoymuştur:
“Ey Mü’minlerin Emîri! Bunu yapma. Zira Sahabe değişik yerlere dağılmışlardır. Onlar benim delîl olarak dayandığım Hicaz hadislerinden başka hadisler rivayet etmişler, insanlar da bunları uygulamaya koymuşlardır. Onları kendi bilginleri vasıtısayia ulaşan hadislere göre yaptıkları uygulama ile başbaşa bırak. Şüphesiz Allah bu ümmetin furû hükümlerdeki ihtilâfını rahmet saymıştır.”